روغن تصفیه مجدد

روغن تصفیه مجدد، روغن موتور کارکرده ای است که مراحل تصفیه و بلندینگ را مجددا طی می کند.  روغن موتور به سادگی آلوده می شود، به همین دلیل فرآیند پالایش مجدد شامل بازیابی محصول آسیب دیده ازطریق تصفیه شیمیایی پس از فرآیند تقطیر به منظور حذف تمام آلودگی هاست. سپس روغن تصفیه مجدد به قسمت بلندینگ می رود و  با مواد افزودنی دیگری ترکیب می شود. 

برای خرید روغن تصفیه دوم از شرکت روان سازان اطلس و اطلاع از قیمت ها با ما تماس بگیرید 

روغن کارکرده

روغن هاي معدنی در هنگام کار، با اکسیژن واکنش می دهند و بر اثر حرارت تجزیه می شوند و ترکیبات اشباع نشده قطبی و آسفالتی را تولید می نمایند. همچنین در اثرمخلوط شدن با مواد خارجی دیگر مانند گرد و خاك، انواع سوخت، کربن و ذرات فلز، کارایی خود را از دست می دهند. بخش وسیعی از روغن هایی که جهت روغن کاری ماشین‌ها استفاده می گردند پس از مدتی خواص مورد نیاز خود را از دست می‌دهند و باید از چرخه مصرف حذف شوند، به چنین روغن هایی، روغن کارکرده یا روغن تصفیه مجدد گفته می‌شود.

روغن کارکرده می تواند روغن کارکرده صنعتی ( روغن دنده و ...)، روغن کارکرده موتور، امولسیون‌ها (روغن برش، روغن هاي حل شونده و ...) روغن هاي روشن و شفاف و روغن‌هاي ترانسفورماتور را شامل شود. 

تصفیه مجدد:

در ابتدا، تصفیه تنها از طریق فیلتر انجام می شد و روغن موتورحاصل، قابل استفاده در خودرو نبود اما امروزه با استفاده از روش‌های نوین تصفیه و فن آوری های پیشرفته در صنعت تصفیه مجدد روغن موتور، روغن موتورهایی تولید می شود که ازنظرکیفیت با روغن موتور های ویرجین(تولید شده از نفت خام) برابری می کنند. روغن موتور حاصل از تصفیه مجدد بهتر از روغن موتور ویرجین هستند، زیرا تصفیه مجدد با ماده اولیه بهتری آغاز می شود. نفت خام به خاطر طبیعتش آلودگی های زیادی دارد و ازهر بشکه نفت خام  تنها دو درصد آن به روغن پایه تبدیل می شود، اما روغن موتور کارکرده یک بار این مرحله پالایش را پشت سر گذاشته است.

مزایای استفاده از روغن تصفیه مجدد

بازیافت روغن کارکرده به منظور حفظ محیط زیست، صرفه جویی در ماده اولیه وهزینه، حائز اهمیت است. روغن موتور تصفیه مجددی که دارای استانداردهای API  باشد از نظر کیفیت و قیمت با روغن موتور ویرجین برابری می کند.

ترویج استفاده از روغن موتور تصفیه مجدد حفاظت از منابع نفتی غیر قابل تجدید و  ایجاد  محیط زیستی پاک از طریق بازیافت و مدیریت مناسب ضایعات را به دنبال دارد و مانع از آلودگی محیط زیست می‌شود. قوانین حفاظت از محیط زیست استفاده از روغن موتور تصفیه دوم را توصیه می کنند. به همین دلیل بسیاری از شرکت های بزرگ جهان درتلاش اند از روغن موتورحاصل از تصفیه مجدد استفاده کنند.

روش پالایش روغن کارکرده

در 20 سال اخیر ،روش های بسیاری برای تصفیه مجدد روغن‌های کارکرده ابداع شده است ،اما تنها تعداد اندکی از این فناوری ها برای کاربرد در مقیاس وسیع، مناسب هستند. به طور کلی مراحل فرآیند تصفیه مجدد برای تمام روش‌های موجود مشابه است. این مراحل شامل موارد زیر هستند:

الف) جدا سازی ناخالصی های جامد و آب موجود در روغن با استفاده ازفرآیندهای ته نشینی و آب گیری

ب) جدا سازی اجزا فرار و باقی مانده سوخت (مانند بنزین و گازوییل)، حلال‌ها و اجزای روانکار با نقطه جوش کم ،از روغن با استفاده از فرایند تقطیر اتمسفریک

ازهیدروکربن‌های سبک جدا شده در این مرحله می‌توان در تولید انرژی بهره برد .

ج) جدا سازی مواد افزودنی و محصولات جانبی حاصل از کهنه شدگی (مانند لجن ها وغیره)به کمک فرآیند تصفیه با اسید ،استخراج با حلال (پروپان )تقطیر در خلا و تا حدی هیدروژنه کردن

حذف این مواد باعث افزایش چگالی ،شاخص گرانروی ،طول عمر و بهبود رنگ  روغن‌های کارکرده می گردد.

د)جدا سازی هر نوع ماده باقی مانده (مواد افزودنی ،محصولات جانبی حاصل از کهنه شدگی و محصولات واکنش تصفیه) که توسط روش‌های قبلی جدا نشده اند، توسط فرآیند پرداخت

فرآیند پرداخت به طور معمول به کمک هیدروپرداخت ،جاذب هایی مانند خاک‌های رنگ بر ویا با استفاده ازاستخراج توسط حلال گزینشی (مانند فورفورال ) صورت می گیرد. هیدروپرداخت فرایندی با شرایط عملکرد متوسط ، برای جدا کردن باقی مانده جزئی از مواد مضر(ترکیبات نیتروژن دار ،اکسیژن دار ،گوگرد دار و فلزات ) از روغن می باشد. این مرحله آخرین مرحله جدا سازی از تصفیه مجدد روغن‌های کارکرده می باشد.

روش تقطیر در خلا برای تهیه برش‌های روغن با گرانروی و نقطه اشتعال مناسب، به کار می رود. روش تصفیه با اسید مقدار زیادی لجن اسیدی به وجود می آورد که از نظر زیست محیطی مشکل زاهستند. از بین بردن این لجن کارآسانی نیست و به شدت محیط زیست را آلوده می کنند. امروزه این روش با متدهای نوین تصفیه جایگزین شده است.

بازیابی روغن به روش فرآیند استخراج با پروپان (IFP)

تکنولوژی IFPاز مهمترین و اصلی ترین فرآیندهای استخراجی تصفیه به شمار می رود. این فرآیند در گذشته با استفاده از پروپان همراه با تصفیه اسیدي و امروزه با استفاده از پروپان و هیدروژن انجام می‌شود.

الف) استفاده از پروپان همراه با تصفیه اسیدي:

این روش شامل مراحل زیر است:

 حرارت دادن روغن :

به منظور خروج آب و بنزین و مواد با نقطه جوش پایین، روغن تا حدود 160 درجه در فشار متعارفی حرارت داده می شود.

استخراج با پروپان:

جهت جداسازي مواد آسفالتی و فلزات در دمای 30 تا 70 درجه و فشار گاز اتمسفر انجام می گیرد.

ترکیب با اسید سولفوریک غلیظ:  

در این مرحله مقدار کمی اسید سولفوریک به مصرف می رسد (در حدود 2  %) و ناخالصی هاي به صورت اسلاج اسید جدا می شوند.

بی رنگ سازی

با استفاده از رنگبر در حرارت مناسب صورت می گیرد و پالایش آن به کمک فیلتر پرس و جداکردن گل آغشته به روغن انجام می گیرد.

تقطیر در خلا:

 براي جدا کردن گازوئیل ، روغن دوك و انواع روغن هاي پایه انجام میگیرد.  از مزایای این روش ، می‌توان به کاهش مقدار اسید مصرف شده و در نتیجه کاهش مقدار اسلاج اسید حاصله اشاره کرد.

ب) استفاده از پروپان و هیدروژن:

مشابه موارد فوق پس از گرم کردن روغن مراحل زیراجرا می گردد:

تصفیه مقدماتی با یک درصد آهک

استخراج با پروپان براي جدا کردن مواد قیري و فلزات

هیدروژناسیون

مجاورت با خاك رنگ بر (3 %خاك ) در حرارت مناسب

 تصفیه آن (جداکردن خاک) با استفاده از فیلترپرس

تقطیر جز به جز به منظور جدا سازي روغن هاي سبک ، روغن پایه متوسط و سنگین

به کمک این روش اسید حذف  می شود و نهایتا اسلاج اسید تشکیل نمی شود.