روغن تصفیه دوم
روغن تصفیه دوم روغنی است که از بازیافت روغن کارکرده به دست می آید. در این روش از روغن کارکرده به عنوان ماده اولیه براي تولید مجدد روغن استفاده می شود. بازیابی روغن کارکرده به منظور حفظ محیط زیست، صرفه جویی در ماده اولیه وهزینه، اهمیت بهسزایی دارد.علاوه براین روغنهاي تصفیه دوم میتوانند کیفیتی معادل روغن هاي پایه اصلی ایجاد نمایند.
برای خرید روغن تصفیه دوم از شرکت روان سازان اطلس و اطلاع از قیمت ها با ما تماس بگیرید
روغن کارکرده (مصرف شده)
روغن کارکرده هر نوع روغن معدنی یا سنتیکی است که در طول مصرف یا کاربرد، به علت آلوده شدن با ناخالصی یا از دستدادن خواص اولیه، کارایی لازم را برای اهداف اصلی کاربرد ندارد. روغن کارکرده می تواند شامل روغن کارکرده صنعتی ( روغن دنده و ...)، روغن کارکرده موتور، امولسیونها (روغن برش، روغن هاي حل شونده و ...) روغن هاي روشن و شفاف و روغنهاي ترانسفورماتور باشند. روغن کارکرده به علت داشتن مواد افزودنی مضر، می تواند موجب آلودگی آب و خاک شود. هر گالن روغن کارکرده موجب آلودگی 250 هزار گالن از آبهاي زیر زمینی می شود و رسوب آن در خاك موجب عدم رشد و نمو گیاهان می شود. از این رو دور ریختن آن در کشورهاي صنعتی خلاف قانون اعلام شده است. سوزاندن آن نیز مضر است و خطراتی به دنبال دارد. زیرا روغن کارکرده دارای اجزایی با نقطه اشتعال پایین است که سوختن آنها می تواند با خطر انفجار همراه باشد. از سوی دیگر، هر چند سوزاندن روغنها مانع از آلوده شدن آب و خاك می شود اما این عمل موجب آلودگی هوامی شود.
تصفیه دوم:
در گذشته منظور از بازیافت روغن کارکرده عبور دادن روغن از فیلترهایی بود در این روش ، هیچ یک از آلاینده های محلول حذف نمی شد و روغن حاصل تنها به عنوان سوخت قابل استفاده بود. تصفیه مجدد در فرآیند بازیافت طی سا لها توسعه یافت و امروزه این فرایند منجر به حذف تمام ناخالصی ها، محلول و نامحلول، و بازگشت روغن به عنوان روغن پایه تازه می شود . روغن پایه حاصل از پالایش دوم برابر یا بهتر از برخی از روغن پایه ویرجین (تولید شده از نفت خام) و مناسب برای استفاده در اتومبیل است. فرایند پالایش دوم روغن كوتاه تر از پالایش نفت خام است و از انرژی کمتری استفاده می کند. روش های مختلفی دردنیا برای تصفیه دوم روغن وجود دارد. این روش ها شامل روش اسیدی(اسيد سولفوريك) ،غیر اسیدی (قلیایی – خاک بنتونیت یا رنگ بر) ، سانتریفیوژ،هیدروژناسیون و…هستند.
روش های بازیابی روغن کارکرده
در ابتدا روغنهای سوخته از مراکز مختلف مانند مکانیکی ها وتعويض روغني ها خریداری و جمع آوري شده ، در كارخانه ذخيره مي شوند وطی مراحلی تصفیه می گردند. دراغلب موارد در روغن های سوخته خریداری شده مواد دیگری مانند آب، گازوئیل ، براده فلزات سنگين یافت می شود که باید جدا سازی شوند. پسماند كارخانه هاي تصفيه دوم روغن نیز قابل بازیافت بوده و می توان از آنها را درصنايع قیرسازی، واکس، پوكه هاي معدني و…به کار برد.
الف) روش سنتی با استفاده از اسید سولفوریک و خاک رنگبر
این روش شامل تقطیر در حرارت حدود 150 درجه سانتیگراد در فشار متعارف یا خلا جزئی است که در این روش آب، بنزین، و هیدروکربنهاي سبک و سایر موادي که نقطه جوش پایینی دارند مانند تري کلراتین جداسازی می شوند. این روش شامل مراحل زیر است:
ترکیب با اسیدسولفوریک غلیظ :
در این مرحله ترکیبات غیراشباع قطبی و آسفالتن ها با اسید سولفوریک ترکیب شده و اسلاج اسید (لجن اسیدي) تولید می شود که با اختلاف وزن مخصوص از روغن جدا می گردند. در کشورهای صنعتی لجن حاصل از این مرحله به علت مشکلاتی که در این صنعت ایجاد می کند در کوره هاي مخصوص سوزانده می شود.
ترکیب خاك رنگبر و مواد خنثی کننده:
استفاده از این ترکیبات موجب می شود اسید باقیمانده خنثی شود و ترکیبات مضر که همان پسماندها هستند توسط خاك جذب شوند. از نتایج دیگر این مرحله می توان به بهبود رنگ و پایداري روغن اشاره کرد.
تقطیر جز به جز در خلا
در این مرحله برشهای مختلفی از گازوئیل و روغنهاي سبک جدا می گردد و روغن باقیمانده همراه با خاك از فیلتر پرس عبور داده می شود، روغن خارج شده از فیلتر را جمع می کنند و خاكی که با روغن آغشته است و به آن کیک فیلتر می گویند دور ریخته می شود. اما بهتر است در کورههاي سیمان سوخته شود. مخلوط روغن سبک و گازوئیل دوباره با خاك مخلوط و تقطیر می شود تا گازوئیل از آن جدا گردد. همچنین مخلوط خاك و روغن سبک را فیلتر می کنند تا روغن سبک را از آن جداسازی کنند. با توجه به مقدار ماده افزودنی مصرف شده، به علت مصرف زیاد اسید سولفوریک، بازیابی روغن موتورممکن است با مشکلاتی مواجه شود به همین دلیل براي رفع این مشکل برای کاهش مصرف مقدار اسید، روغن آبگیري شده را قبل ازاسیدي کردن به شدت حرارت می دهند (حدود 330تا تا 350 درجه سانتیگراد) تا مواد افزودنی از بین بروند . به این مرحله شوك حرارتی گفته می شود. درایران در اکثر کارخانهها، آبگیري و شوك حرارتی در یک مرحله انجام می شود و به آن کراکینگ گفته می شود. در این صورت مقدار مصرف اسید تا حد زیادی کاهش می یابد.
بازیابی روغن به روش ماتیس (MATTYS)
در این روش مقدار مصرف اسید به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می کند. سانتریفوژ و اینسنراتور (کوره سوزاننده ضایعات) نقش مهمی در این روش دارند. سوخت خارجی مصرف نمی شود و کالري لازم از سوزاندن اسلاج اسید و خاك فیلتر و رسوب تامین می گردد. اینسنراتور دوار و افقی مورد استفاده به گونه ای طراحی می شود که ترکیبات فلزي موجود در رسوب آن به شکل گلوله هاي غیر فرار درآمده و در کف کوره انباشته شوند .
بازیابی روغن به روش انستیتو نفت فرانسه (IFP)
این روش به دو صورت استفاده از پروپان همراه با تصفیه اسیدي و استفاده از پروپان و هیدروژن انجام پذیر است.
الف) استفاده از پروپان همراه با تصفیه اسیدي:
این روش شامل مراحل زیر است:
حرارت دادن روغن : براي خارج کردن آب و بنزین و مواد با نقطه جوش پایین، روغن تا حدود 160 درجه در فشار متعارفی گرم می شود.
استخراج با پروپان: به منظور جداسازي مواد آسفالتی و فلزات انجام می شود و این عمل در دمای 30 تا 70 درجه و فشار گاز اتمسفر صورت می پذیرد.
ترکیب با اسید سولفوریک غلیظ: در این مرحله مقدار کمی اسید سولفوریک مصرف می گردد (در حدود 2 %) و ناخالصی هاي به صورت اسلاج اسید جدا می گردند.
بی رنگ سازی: با استفاده از رنگبر در حرارت مناسب و پالایش آن به کمک فیلتر پرس و جداکردن گل آغشته به روغن انجام می شود.
تقطیر در خلا: براي جدا کردن گازوئیل ، روغن دوك و انواع روغن هاي پایه انجام می شود. از مزایای این روش ، کاهش مقدار اسید مصرف شده و در نتیجه کاهش مقدار اسلاج اسید حاصله است.
ب) استفاده از پروپان و هیدروژن:
مشابه موارد فوق پس از گرم کردن روغن مراحل زیر صورت می گیرد:
تصفیه مقدماتی با یک درصد آهک
استخراج با پروپان براي جدا کردن مواد قیري و فلزات
هیدروژناسیون
مجاورت با خاك رنگ بر (3 %خاك )
تصفیه به کمک فیلترپرس
تقطیر جز به جز برای جدا سازي روغن هاي سبک ، روغن پایه متوسط و سنگین
با استفاده از این روش اسید حذف می گردد و در نهایت اسلاج اسید تشکیل نمی گردد.